Fragments-I

“Fragments” Oil on MDF 15X20X5,10,15,20

                                2007

Bir kişiye baktığımızda gözümüz hiçbir zaman kıpırdamadan durmadığı, sürekli hareket ettiği için o kişiyi hayal ettiğimizde zihnimizde değişik imgelerden meydana gelen bir bileşim oluşur. Benim amacım bu durumu fiziksel olarak ta gerçekleştirip bakma eylemini sorgulamak. hareketli puzzleda olduğu gibi, farklı yüzeylere yerleştirilmiş bir çok imge ve bunun bize sunduğu sonsuz veryasyon. Bu parçalardan her biri bütüne işaret etseler dahi bağlamlarından söküldüğünde soyut birer görüntüye dönüşürler.

Farklı yüksekliklerdeki yüzeyler üzerine yerleştirdiğim bu görüntüler, bir anı değil bir süreci vurgular. Bu süreç bitmiş ve görüntüler bu esnada girebilecekleri tüm hallere girmişlerdir. İşte o periyod içindeki farklı zaman ve durumların birlikte oluşturduğu bütüne işaret eden parçalardır.

 Parçalar arsındaki derinlik farkı zamanın akışını ve seyircinin hareketini temsil eder. Düz bir yüzey bu süreci içermez, bunun olması için aynı imgeleri içeren görüntülerin arka arkaya sunulması gerekir. Tıpkı stop-motion tekniğinde olduğu gibi. Benim yapmaya çalıştığım ise tek bir görüntüyü parçalamak ve bu hareketi farklı yükseklikte yüzeyler kullanarak sunmak. İzleyicinin hareketiyle birbirinin ardında kalan görüntüler ile farklı bir deneyim yaşatıp bakma eylemini sorgulamak. Görüntü ve algıyı bozup yeni baştan yapılandırmak.

Farklı yüzeylere yerleştirdiğim bu görüntüler aynı zamanda bir otoportre niteliği taşımakta. Kendi görüntülerimden oluşan bu parçalar bir araya geldiklerinde dahi sadece daha büyük bir parçayı oluşturmakta, bu durumdan amacım izleyicinin görme sınırlarını aşıp hayal gücünü kullanmalarını sağlamak. kişiye veya görüntüye dair daha fazla ayrıntılar bulunabilecek görseller sunmak. Hafızamızda kişiye dair oluşan farklı görüntülere dikkat çekmek. Kişiye ait detaylar onu en iyi ifade eden parçalardır. Kişinin kimliğine ve toplumsal duruşuna karşı daha yalın ipuçları sunarlar.

Fragmanlarda belirtilen ve hafızada yer eden imgenin en doğrudan, en saf kaydına yönelik bütünü arayışlarını içerir. Ona bakanı imgeden imgeye devinen bir göz hareketi olarak özümser.

When we imagine a person, he/she consists of a combination of different images in our minds. The aim of this work is to question the act of looking by performing it physically. Even if each of these items point to the whole image, they are transformed into abstract contexts when they separated from whole image. These images are placed on surfaces of different heights emphasize a process, not a moment. The difference between the items’ depth represents the passage of time and the movement of the audience. The goal is to question the act of looking behind the remaining images due to the viewer’s movement, to  reconfigure all over again after disrupting the image and perception.